Karlar sıcak sıcak saçlarına değince

Başını öne eğince

Benim bu şiirimi anlayacaksın”

( Sezai karakaoç – Kar şiiri )

□ □ □

Bugün 16 ocak 2021 cumartesi. Her yer bembeyaz bir örtü ile kaplı. Kar yağıyor. Ne var bunda demeyin. Öyle bir kış mevsimi geçiriyoruz ki ; Adı kış, kendi bahar mevsimi adeta. Bu yüzden bu kar başka bir güzel. Bu kar başka bir sevinç. Sezai Karakoç’un Kar Şiiri, bu gün başka bir anlamlı benim için. Yeryüzünü umarsızlık tekkesine dönüştüren → dağları + taşları + ormanları + denizleri + akarsuları + akmayan suları → hoyratça katleden bizi düşününce, içimden “yine de Allah seviyor lan bizi” diye geçirmekten alamadım kendimi. Bunca tahribata, yıkıma, saldırıya nankörlüğe, hoyratlığa rağmen, birbirini boğazlayan, tokluktan çatlayan, paylaşmayı unutan, birbirinin kurdu olmuş insanlıktan çıkmış insansızlığımıza rağmen, Allah kar gibi gökten yağarak yine de bize acıdı lan !……

CCII.

İNANMIYORSUN → Ancak, kendince, kendi halinde, kendine göre inanana akıl veriyorsun. Akıl vermek yetmiyor, telkinlerde, dayatmalarda bulunuyorsun. Nasıl inanması, nasıl tapınması gerektiğine dair yaptırımlarda bulunmaya yelteniyorsun. Yahu sana ne… Allah bile → “Le küm, dini küm ve li yedin” ( Sizin dininiz size, bizimkisi bize ) demişken be adam, sana ne oluyor da bezin olmayan taraklara el atıyorsun. Sen “sen” ol + ben de + “ben” olayım. Bezin olmayan taraklara, adının önüne tren katarı gibi dizdiğin sıfatlara güvenerek parmak sallayıp durma. Sonra parmağın incinir. Hangi dini, hangi dille kabullenişim seni bağlamaz, beni bağlar. Laiklik kurumsal değil, bireyseldir. İşin doğrusu da budur. Ama sen bunu böyle kabullenemiyorsun. Çünkü karışkan bir karakterin var. Laikliği kurumsallaştırıp, aklınca toplumun inanç yapısına, dini alışkanlıklarına ayar vereceksin. Herkese her şeye karışacaksın. Herkes senin doğrularınla yaşamak zorunda değil. Bu yüzden senin doğrun seninle, benim doğrum benimle olsun.

CCIII.

FITRAT → değişmez. Dünya değişir. Değişmeyen bu fıtrat, dünyayı değiştirir. Nedir o değişmeyen fıtratımız. O fıtrat → benim olsun + haz bende kalsın + canım cennette olsun + nimetler benim külfetler başkasında kalsın fıtratı… Bu fıtrattan → paylaşımcı + bölüşümcü + nimet – külfet dengesini gözeten toplumsal bir yapı çıkmaz. Çıkmayacaktır da, Çünkü insan fıtratı eşitliği kabul edecek bir karakterde değil. Kimse kimseyle kendini aynı seviyede görmek istemiyor. Herkes kendini birilerine üstün görme eğiliminde. İnsan fıtratı → kendine insancı.