2022 yılına girerken pek çok hayalimiz, pek çok umudumuz vardı. Korona virüs gidecek, ekonomik krizin etkileri azalacak, işlerimiz yoluna girecek, daha rahat ve konforlu bir yaşama kavuşacaktık. Umut fakirin ekmeğidir denir. Bunların olmayacağını bile bile umutlanmaya devam etmek ve sonra da hayal kırıklığı yaşamak artık alıştığımız bir rutin haline geldi. Peki, 2022 de ne umduk, ne bulduk? Bu soruya herkesin ayrı bir yanıtı olacaktır. Herkesin kendine ait farklı gelecek planları ve umutları vardır. Kişi bunların bir kısmını kendi çabasıyla gerçekleştirebilir ama bir kısmı da ülkenin ve yaşadığı kentin genel durumuyla bağlantılıdır. Bu anlamda 2022 de herkesin en çok etkilendiği ve konuştuğu konu hiç şüphesiz devam eden ekonomik kriz oldu. Krizler her zaman yoksulları daha yoksullaştırır, zenginleri daha da zengin eder. Son yaşanan krizde de aynı sonuçlar oldu. Zenginler daha zenginleşti, yoksulluk daha da arttı. Orta sınıfın bir kısmı hayal ettiği bir üst sınıfa atladı, büyük bir kısmı ise bir alt sınıfa geriledi. Zenginliğini korumak isteyen memnunlar da, bu sonucun değişmesini isteyen memnunsuzlar da umudunu siyasete bağladı. Onlara göre bir siyasi kahraman çıkacak, elindeki sihirli değnekle bütün mağduriyetleri sona erdirecek. Umut bu ya.

Yeni yılın kutlanması ya da kutlanmaması da her yeni yıl yaklaşırken, ülkemizde çok tartışılan bir konu haline geldi. Dindar bir kesime göre yeni yılı kutlamak bir Hristiyan yaşam biçimidir ve toplumu yozlaştırıyor. Bu yüzden haramdır ve kutlanmaması gerekir. Oysa hristiyanlar her yerde olduğu gibi ülkemizde de Noel’i 25 Aralıkta kiliselerinde kutladılar. 1 Ocak ise tüm dünya ülkelerinin kabul ettiği takvim yılıdır ve yeni bir yılın başlaması kutlanır. Ülkemizde yeni yıl kutlama geleneği 1950 yıllarından itibaren topluma yayılmaya başladı. O yıllardaki küçük Amerika olma hayali, Amerikan yaşam tarzının toplumu etkilemeye başlaması, yeni yıl kutlama geleneğini beraberinde getirdi. 80 li yıllarda televizyonların her eve girmesiyle artık her evde kutlanmaya başladı. Büyük bir kesim yeni yılı evinde mütevazi bir şekilde kutlarken, üst sınıf lüks mekanlarda, sınırsız para harcayarak kutlamaya başladı. Büyük sermaye sahipleri ve küresel sermaye grupları için ise yeni yıl kutlamaları, büyük bir dünya pazarı oluşturdu. Biz günah mı değil mi diye tartışıp, çerezlerimizi yerken, kazanan yine küresel sermaye oldu.

2022 de en çok konuşulanlar arasında kadın cinayetleri, yükselen şiddet eğilimi, hayvanlara belediye şiddeti, kültürel yozlaşma gibi konular olurken, siyasette ‘’aday kim’’ tartışması en hit konuydu. Hiç görmediğimiz ayak oyunlarının oynandığı, sözlü atışmaların ekranlara yansıdığı ve halkın dışında gelişen bu tartışmalara, halk da itibar etmedi ama dizi film izler gibi televizyonlarda izledi.

Peki, Gemlik’te 2022 de neler yaşandı. Salgının bitmesiyle ticari hayat ve sosyal hayat canlanmaya başladı. Krize rağmen insanlar mağazaları, marketleri, kafe ve restoranları doldurdu. Galiba kriz ilçemize de pek uğramadı. Her önemli günde belediyece düzenlenen konserler, tiyatrolar, sergiler, eğlenceler halka geçim sıkıntısını unutturdu. Kültür-sanat alanındaki tercihler toplumda beklenen dönüşümü sağladı mı, bunu da zaman gösterecek. Gemlikliler konserlere doyarken başka önemli konularda sıkıntılar yaşandı. Temiz ve güvenli sokaklar en büyük beklentimizdi ama ne yazık ki bu konularda hayal kırıklığı yaşadık. Ulaşımda ise artık bir düzelme olmayacağını anladık. Yaşanabilir Gemlik hedefiyle sunulan vaatler de bir dahaki döneme sarkmış gibi görünüyor. Yoksulluk denince yardım, çocuk denince park, yaşlı denince huzur evi, engelli denince tekerlekli araç, sokak hayvanı denince büyük barınaktan başka bir seçenek sunamayan yöneticiler oldukça daha yaşanabilir bir Gemlik de hayalden öteye gidemez.

2022 yi kısaca böyle geçirdik. İnsan, hayalleri ve umutları olmadan yaşayamaz. Yaşamı anlamlı kılacak umutlarımızın yeni yılda gerçekleşmesi dileğiyle herkesin yeni yılını kutlarım.